06 Μαρ Η δύναμη της επίγνωσης.

Η επίγνωση έρχεται μέσα από ξεκαθάρισμα και κατανόηση. Δεν είναι κάτι που το δέχεσαι στα τυφλά, ούτε είναι δημιούργημα κάποιας αυθεντίας. Είναι το ουσιαστικό αποτέλεσμα και η αρχή της αυτογνωσίας· μέσα από την αυτογνωσία γεννιέται η ένταση της φλόγας της επίγνωσης.Η σωστή σκέψη έρχεται μέσα από την αυτογνωσία, και η σωστή σκέψη είναι τα καύσιμα για την ένταση και το βάθος της επίγνωσης. Καθώς υπάρχει σύγχυση και σύγκρουση στις σκέψεις και στα συναισθήματά μας, εξαιτίας της απληστίας, του φόβου και της άγνοιας πρέπει να φέρουμε διαύγεια και κατανόηση με την αυτεπίγνωση. Αυτή η διαύγεια απορρίπτεται, θολώνει, όταν υπάρχει απλώς κριτική ή αρνητικότητα ή αποδοχή, αντί της παρατήρησης των σκέψεων και των συναισθημάτων, αντί να μελετάμε και να νοιώθουμε προσεχτικά τα πράγματα όσο πιο πλατιά και βαθιά γίνεται.

Για να μελετάς και να νοιώθεις βαθιά, πρέπει να υπάρχει αυτεπίγνωση και αυτή η επίγνωση κουτσουρεύεται με την κριτική. Για να έρθει η διαύγεια της κατανόησης, πρέπει να υπάρχει τάξη, κατανόηση της συνείδησης σε όλα τα επίπεδά της: το αισθησιακό, το συναισθηματικό, το διανοητικό, το σωματικό, το ουτοπιστικό, το ορθολογιστικό. Παρόλο που τα επίπεδα της συνείδησης είναι «χωριστά», συσχετίζονται μεταξύ τους. Στο κάθε επίπεδο πρέπει να γίνει ξεκαθάρισμα και καθώς εμφανίζεται κάθε σκέψη και συναίσθημα, παρακολούθησέ τα, νοιώσε τα και σκέψου τα έως το τέλος. Με κάθε ξεκαθάρισμα σκέψης και συναισθήματος, η επίγνωση γίνεται πιο διεισδυτική και έντονη.

. Έτσι, όταν κάθε σκέψη και συναίσθημα παρακολουθούνται έως το τέλος, η επίγνωση γίνεται πιο πλατιά κα περιεκτική. Και με την πείρα, θα έρθει η διάκριση ποιες νύξεις από τις σκέψεις και τα συναισθήματα πρέπει να παρακολουθήσεις και ποιες όχι. Κι όταν η προσοχή δίνεται σε κάτι άλλο, θα δεις ότι τα στροβιλίσματα των σκέψεων και των συναισθημάτων καταγράφονται ασυνείδητα και όταν η προσοχή εστιάζεται πάλι σ’ αυτά, εμφανίζονται.
Με πλατύ ξεκαθάρισμα και με πλατιά κατανόηση, το μυαλό γίνεται σιωπηλό μέσα σε βαθιά επίγνωση. Μέσα σε αυτή τη σιωπηλή επίγνωση εμφανίζεται μία αίσθηση χωρίς αιτία, ένα συναίσθημα που δεν είναι γέννημα καμιάς επίδρασης, καμιάς επιθυμίας. Καθώς εμφανίζεται αυτή η αίσθηση χαράς, έκστασης, το μυαλό γαντζώνεται πάνω της για να την αποθηκεύσει, να την απολαύσει ή λέει στον εαυτό του: «Τι ευχάριστη που είναι αυτή η καινούργια χαρά». Έτσι, ακριβώς με το ότι τη γεύεται, με την απόλαυσή της, αυτή η έκσταση αποθηκεύεται στη μνήμη για να δώσει απόλαυση.

Κρισναμούρτι «Ο κόσμος μέσα μας».